Tuesday, October 30, 2012

Дурсамжаа гэж

Хэдэн жилийн өмнө энэ өдөр эгч бид 2-т хөөрхөн дурсамж үлдээсэн тэр хүүг саналаа. Эгчтэйгээ цуг авга ахындаа очих гээд микронд суучихсан зүүн салаа явж байлаа. Баян хошууны нэг буудал дээрээс хүмүүс суугаад л , тэгсэн нэг жаал кондуктороос намайг аваад яваач гээд л гуйгаад байх юм, гадаа аймар хүйтэн, хөлдөх нээ тэр жаал, кондуктор юун суулгах бараг загнаад цааш нь хөөж байгаа юм бишүү, Эгч маань  наад хүүхэдээ суулгачихаач хөлдлөө ш дээ гэсэн чинь кондуктор суудал алга, тэгээд ч бид тусламжийн байгууллага биш гээд л.....нилээн бүдүүлэг авир гаргасан санаж байна. Эгч ч би өвөр дээрээ суулгачихья, би мөнгийг нь төлий гэээд хэлсэн чинь харин ч нөгөө хүүхдийг чинь мөрөн дээрээс нь татаад ийшээ суу гэж ......эгч өвөр дээрээ авч мөнгийг нь төлөөд тэр хүүхэд нилээн хэдэн буудал яваад баярлалаа эгчээ гээд бууж билээ. Эгч бид 2 буух буудал дээрээ буугаад эгчийн куртикийг харсан чинь бадан хар болсон байж билээ. Ядаж байхад эгч цайвар өнгөтэй куртиктай байсаныг хэлэх үү. Би яаанаа ийм куртиктай яаж айлд орно, яаж буцаад явнаа гээд баахан инээлээ, эгч жаахан инээсэнээ энэ куртик муухай болох яах бэ, ийм хүүхдүүд л өрөвдөлтэй байна гээд л, ..................................жаахан ч тэрнээ тэр үйлдэл надад нэг зүйлийг ойлгуулж эгчээ харахаар хайр хүрээд байсан.

2 comments:

erhtsas said...

Ёстой хөөрхөн сэтгэл :)

Buyanaa said...

тиймээ